Wydarzenia

Już 25 lipca 2024 r. o godz. 16:00 spotkamy się po raz kolejny tym razem w Czytelni Księgozbioru Aleksandra Kwaśniewskiego, w budynku Izby Tradycji Regionalnej, w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki, by porozmawiać o pozycji Olgi Tokarczuk - "Podróż ludzi księgi", która została ponownie wydana w 2019 roku przez Wydawnictwo Literackie.

"Podróż ludzi księgi" - to powieściowy debiut sprzed 31 lat późniejszej zwyciężczyni Międzynarodowej Nagrody Bookera oraz laureatki Nagrody Nobla - Olgi Tokarczuk.
Można tę książkę odczytywać jako uniwersalną przypowieść o istocie ludzkich dążeń i chęci poznania odpowiedzi na pytania fundamentalne, a także prawdziwą kopalnię motywów, które autorka rozwijała w swoich kolejnych utworach, zdobywając przy tym międzynarodowe uznanie i uwielbienie czytelników.
Zapowiedź jej fabuły przedstawia się następująco:
"Gdzieś na granicy francusko - hiszpańskiej, w Pirenejach, podobno jest Księga. Zawarta w niej wiedza może przynieść wyższe wtajemniczenie, odmienić losy świata, a nawet przywrócić młodość. Legenda Księgi ożywiała wyobraźnię wielu pokoleń marzycieli, błędnych rycerzy, desperatów. Wśród nich znaleźli się niecodzienni podróżnicy, którzy pewnego dnia w 1685 roku wyruszyli z Paryża ku Pirenejom: Markiz parający się alchemią, bankier i filantrop - de Berle, Gauche - niemy woźnica z nieodstępującym go żółtym psem oraz porzucona przez narzeczonego kurtyzana Weronika. Czy uda im się odnaleźć to, czego szukają?
W tym czasie Europa stoi u progu zmian. Ludwik XIV podbija kolejne terytoria, zwalcza protestantów, dziesiątki tysięcy hugenotów emigrują z Francji.. Rodzi się umysłowy ferment. Filozofowie, alchemicy próbują zrozumieć i opisać świat od nowa..."
"Podróż ludzi księgi" jest parabolą, w której powracają nurtujące człowieka dylematy natury epistemologicznej i ontologicznej. Jest przypowieścią o ludzkiej niemożności odkrycia ostatecznej wiedzy na temat ludzkiej osobowości, bytu i człowieczego losu. Jest także peanem na cześć słowa, jako narzędzia międzyludzkiej komunikacji.
Wreszcie odnosi się silnie do filozofii naszego języka, potrzeby pisania - jako ciągłej walki z układaniem chaosu, potrzeby czytania jako kreatywnej wędrówki po zapisanych stronach dzieła oraz ciągle ponawianej interpretacji.
To gęsta od znaczeń proza, domagająca się wewnętrznego przemyślenia i solidnego przetrawienia.
Jej jakość wynika głównie z tego, że niezależnie czy odczytamy ją jako powieść przygodową, metaforę ludzkich dążeń czy badanie językowego kodu, zawsze będzie interesująca, a spójne połączenie tych wątków potwierdza mistrzowską literacko klasę autorki.